Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Πώς γίνεται;





Χθες το βράδυ διάβαζα ξανά τα γράμματά σου. Έψαχνα πίσω από τις λέξεις να βρω κρυφά νοήματα. Προσπάθησα πολύ να προσγειωθώ. Να μείνω σε όσα έλεγες και όχι σε όσα νόμιζα ότι εννοούσες. Γιατί να πρέπει να μη λες ποτέ αυτά που νιώθεις; Αν τα έλεγες νωρίς, όλα θα ήταν διαφορετικά. Πώς γίνεται να σ' αγαπώ ακόμα και όταν μου μιλάς σκληρά, ακόμα και όταν θέλεις να δείχνεις άλλος; 

2 σχόλια:

  1. Ντινάκι,
    Θα σταθώ στη φράση σου "Αν τα έλεγες νωρίς, όλα θα ήταν διαφορετικά." Αυτό έκανα κι εγώ, τα είπα νωρίς αλλά δεν "μετρήσαν" τα λόγια μου.......
    Κι όμως γίνεται.......... ν'αγαπάς ακόμα κι όταν σε θίγουν, σε πληγώνουν, σε προσβάλλουν γιατί απλά αγαπάς για το "εμείς" και βάζεις πίσω το "εγώ". Θέλει θάρρος και κότσια να νιώθεις έτσι κι αυτό σε τιμά!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι ωραίο σχόλιο αμπελοφιλόσοφε. Η αγάπη μετράει μόνο και όλα τα άλλα έρχονται. Όσο και να πληγωνόμαστε αν αγαπάμε πραγματικά δεν κοιτάμε τα εφήμερα λόγια που μας πονάνε αλλά κοιτάμε βαθιά μέσα μας για να δούμε που θα βρούμε τη δύναμη να αντέξουμε να υπομένουμε ότι μας συμβαίνει. Η αγάπη είναι ελπίδα όταν αγαπάς για το "εμείς".
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή