Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Because you love me



Κάποιες φορές δεν πιστεύεις ότι ζεις αυτό που συμβαίνει. Υπάρχουν φορές που όλα όσα έβλεπες εμπόδιο γίνονται σκόνη μπροστά στην αγάπη που νοιώθεις. Αυτό που χρειάζονταν ήταν μια δύναμη να πεις "ναι" και να γυρίσεις σε ότι άφησες. Ζω κάτι που δεν πιστεύω ότι έτσι θα ήταν μέχρι πριν λίγες μέρες. Ελπίζω να κρατήσει όσο γίνεται περισσότερο. Γιατί όχι και για πάντα

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Θα σου πω το ναι





Θα σου πω ναι για να γυρίσω. 
Θα σου πω ναι για να δοκιμάσω. 
Θα σου πω ναι για να μην μείνει απορία. 
Θα σου πω ναι για να δώσω ευκαιρία στα όνειρα. 
Θα σου πω ναι για να σου δείξω πως δεν είμαι αυτό που λες. 
Θα σου πω ναι για να μη πνίξω τα αισθήματα μου. 
Θα σου πω ναι για να μου δείξεις πως μπορείς. 
Θα σου πω ναι για να σε βοηθήσω.
Θα σου πω ναι για να ξέρω πως τα έκανα όλα.
Θα σου πω ναι γιατί δε μπορώ να πω άλλο όχι.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Ευτυχία είναι



Ευτυχία είναι μια ζεστή αγκαλιά και ένα χάδι. Μια γλυκιά κουβέντα και ένα σε αγαπάω. Ένα χαμόγελο και μια συντροφιά. Κατανόηση και σεβασμός. Αγάπη και τρυφερότητα. Ο άνδρας που μπορεί να ακουμπήσεις και να σε στηρίξει. Ειλικρίνεια και χώρος να αναπνεύσεις. Όνειρα και κοινή δημιουργία. Ένα λιμάνι στα δύσκολα που ζούμε. Πάθος και συγκατάβαση. Συγνώμη και συγχώρεση. Ευτυχία είναι να είσαι εντάξει με το εαυτό σου και να το χαρίζεις στον άλλο. 

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Τι τραγούδι να σου πω



64 χρόνια ερωτευμένοι





Σήμερα έμαθα ότι ένας γείτονας πέθανε. Στα 85 έτη του έφυγε από την ζωή. Απαρηγόρητη η γυναίκα του έκλαιγε και μοιρολογούσε. Ήταν 64 χρόνια μαζί. Και ήταν ακόμα ερωτευμένη μαζί του. Τους είδα πριν λίγες μέρες να περπατούν στο δρόμο. Πιασμένοι από το χέρι να κρατάνε τα ψώνια της μέρας. Είχα ζηλέψει τη εικόνα τους αλλά δεν έδωσα τόσο σημασία. Σήμερα που την είδα κλαμένη να φωνάζει πόσο τον αγαπούσε, ζήλεψα πολύ. 64 χρόνια μαζί και ακόμα ερωτευμένοι. Άλλες εποχές ή η ζωή είναι πάντα ίδια;

Some love inside me


Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Because i want you


Θά ῾ρθει μιὰ μέρα

Θά ῾ρθει μιὰ μέρα ποὺ δὲ θά ῾χουμε πιὰ τί νὰ ποῦμε

Θὰ καθόμαστε ἀπέναντι καὶ θὰ κοιταζόμαστε στὰ μάτια

Ἡ σιωπή μου θὰ λέει: Πόσο εἶσαι ὄμορφη, μὰ δὲ
βρίσκω ἄλλο τρόπο νὰ στὸ πῶ

Θὰ ταξιδέψουμε κάπου, ἔτσι ἀπὸ ἀνία ἢ γιὰ νὰ
ποῦμε πὼς κι ἐμεῖς ταξιδέψαμε.

Ὁ κόσμος ψάχνει σ᾿ ὅλη του τὴ ζωὴ νὰ βρεῖ τουλάχιστο
τὸν ἔρωτα, μὰ δὲν βρίσκει τίποτα.

Σκέφτομαι συχνὰ πὼς ἡ ζωή μας εἶναι τόσο μικρὴ
ποὺ δὲν ἀξίζει κἂν νὰ τὴν ἀρχίσει κανείς.

Ἀπ᾿ τὴν Ἀθήνα θὰ πάω στὸ Μοντεβίδεο ἴσως καὶ
στὴ Σαγκάη, εἶναι κάτι κι αὐτὸ δὲ μπορεῖς
νὰ τὸ ἀμφισβητήσεις.

Καπνίσαμε -θυμήσου- ἀτέλειωτα τσιγάρα
συζητώντας ἕνα βράδυ
-ξεχνῶ πάνω σὲ τί- κι εἶναι κρῖμα γιατὶ ἦταν τόσο
 μα τόσο ἐνδιαφέρον.

Μιὰ μέρα, ἂς ἤτανε, νὰ φύγω μακριά σου ἀλλὰ κι
ἐκεῖ θά ῾ρθεις καὶ θὰ μὲ ζητήσεις

Δὲ μπορεῖ, Θέ μου, νὰ φύγει κανεὶς μοναχός του.

Then love me such


Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Άλλο ένα βράδυ




Χθες διασκέδαζες με την παρέα σου και κανένας δεν είδε σκιά στο πρόσωπο σου. Χαμογελούσες σα να μην είχες κάτι να σκέφτεσαι. Σα να μην συνέβη τίποτα από το καλοκαίρι. Σα να μην υπάρχει κάτι να σε πονάει. Με πονάνε εμένα πολλά αλλά εσύ δε δίνεις σημασία. Άλλο ένα βράδυ που σε σκέφτομαι αλλά κάποτε όλα θα περάσουν..

Τόσα χρόνια φεύγω


Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Αναπάντητα γιατί




Τόσα και τόσα «γιατί». Γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα; Γιατί η αγάπη κατάντησε πρόβλημα; Γιατί ο έρωτας έγινε εμπόδιο; Γιατί το φιλί έγινε σιωπή; Γιατί δυο άνθρωποι που αγαπιούνται δεν μιλιούνται; Γιατί δεν έβλεπες όσα ήταν μπροστά σου; Γιατί δεν είδα όσα μου έδειξες έστω και αργά; Γιατί δεν ξεχνάμε με την ίδια ταχύτητα που ερωτευόμαστε; 

Love me two times




Is it possible?

Ήρθες πάλι στο όνειρο μου



Χθες βράδυ ήρθες πάλι στο όνειρο μου. Ήσουν όμορφος και ήρεμος, χαμογελαστός, με πλησίασες και με άγγιξες απαλά. Στα μάτια σου είδα ξανά εκείνον που αγάπησα, τον άντρα που ήξερε τι ήθελε και πως θα το ζητούσε. Χάθηκα για μια στιγμή και γύρισα στο παρελθόν. Όταν είμασταν καλά, ερωτευμένοι, ευτυχισμένοι, κάνοντας όνειρα σα και αυτό που είδα χθες. Τότε ξύπνησα. Ιδρωμένη, αγχωμένη και με τα χείλια μου ξερά και διψασμένα..